بعضی وقتا هست که دوس داری کنارت باشه…
محکم بغلت کنه…
بذاره اشک بریزی راحت شی….
بعد آروم تو گوشت بگه: ” دیوونه من که باهاتم “

خـــودکــشی کـــارِ آسونــیه. . . اگــه مــردی زنـــدگی کُـــن. . .

ســـیگارش را مــی گــذارد زیــر لبــش و مـــی گــوید:

آتـــیش داری؟!

جــواب مــیدم:

تــوی جــیــبــم کــه نــه. . .

تـــو”دلــــم“چـــرا. . .

بــه کــارت مــی آیــد؟؟؟

هنوز هم ، حوالی خواب های

نگذار زخم هایت تو را به کسی که نیستی تبدیل کنند …

در کافه باران می‌بارید و خیابان خشک بود کافه‌چی گفت: ………ترک بدهم یا فرانسه؟ گفتم قجری لطفا

دوسـت دارم خـلـوتـی بـاشـد . . . تـو سـکـوت کـنـی . .، و مـن لـبـریـز شـوم از دوسـت داشـتـن هـا

زندگی در گرو خاطره هاست خاطره در گرو فاصله هاست فاصله تلخ ترین خاطرهاست

پا  می رفت می رفت می رفت… غافل از دلی که جا مانده بود!

انگار هزار سال منتظر بودم بیایی پشت پنجره اتوبوس برایم دست تکان بدهی، تا این شعر را برایت بنویسم…

خودخواه، خسته، بی‌شکیب، این همه‌ی آن چیزی‌ست که برایم باقی گذاشته‌اند، با من مُدارا کن، بعداً، دلت برایم تنگ خواهد شد.

کاش دنیا یک بار هم که شده بازیش را به ما می باخت مگر چه لذتی دارد این برد های تکراری…؟؟!

دنیا بی ارزش نیست… فقط انسانی زندگی کردن خیلی سخته…